W gąszczu konserwatywnych urojeń, moja matka nauczyła mnie
jednej rzeczy, którą teraz uznaję za jedną z najważniejszych w swej twórczości –
nazywanie rzeczy po imieniu. Nie czarowanie, nie stosowanie eufemizmów. Nazywanie
rzeczy takimi, jakie są.
Jeżeli o nazewnictwo idzie, zauważyliście, że określenia „dobry
człowiek”, „zły człowiek” prawie zawsze oznaczają „dobry mężczyzna”, „zły
mężczyzna”? Kiedy ostatni raz słyszałeś jak ktoś powiedział „ona jest
dobrym/złym człowiekiem”? Tak, jakby kobiety były wyjęte spod tej samej
moralnej jurysdykcji co mężczyźni. Czy chodzi tylko o słowa? Czy w
rzeczywistości kobiety nie mają żadnej taryfy ulgowej i określenie „zła kobieta”
ma tą samą wagę co „zły człowiek”? Osobiście nie sądzę. Jest takie powiedzenie,
że mężczyzna jest winny dopóki nie udowodni, że jest niewinny, natomiast
kobieta jest niewinna, dopóki ktoś nie udowodni, że jest winna. Jeżeli nie
wierzysz w ten kulturowy paradygmat, to spójrz na system karny, gdzie za to
samo przestępstwo, kobiety dostają mniejsze wyroki niż mężczyźni. W końcu
kobieta nie może być złym człowiekiem, prawda? Na pewno zrobiła to przypadkiem,
lub w przypływie emocji. Tylko my gwałcimy, rabujemy i bijemy żony z pełną
premedytacją.
Myślisz, że jakikolwiek lewak zająknie się choćby słowem na
ten temat? Jeżeli już, to powie ci, że jest to… dyskryminacja kobiet. Właśnie tak.
Jeżeli myślisz, że to tylko moje domniemania, to po raz
trzeci powtórzę, że znam temat od podszewki. Pamiętam jak kiedyś słyszałem
rozmowę na temat wcześniejszego przechodzenia kobiet na emeryturę. Jak wiadomo
kobiety w Polsce przechodzą 5 lat wcześniej na emeryturę, mimo, że żyją średnio
8 lat dłużej niż mężczyźni. Nie wydaje to się zbyt sprawiedliwe. W rozmowie
tej, padło słowo „dyskryminacja”. Jeżeli myślisz, że chodziło tu o
dyskryminację mężczyzn, to jeszcze wiele rzeczy cię w życiu zaskoczy ;)
Lewakom zacięła się płyta i jedyne słowo, jakim potrafią
opisać kobiece doświadczenie, jest: dyskryminacja, dyskryminacja, dyskryminacja,
dyskryminacja, dyskryminacja, dyskryminacja. Jak pierdolona mantra. Lewicowa medytacja,
w której nie dokonujesz transcendencji ponad myślenie, lecz zupełnie je
wyłączasz.
Wiem co niektórzy pomyślą. Że to, co piszę, jest
antykobiece. Zakas jest antykobiecy. Gdybym był milionerem, przeznaczyłbym
krocie na badania nad mechanizmami, które pozwalają ludziom wyciągać takie
wnioski. Jeżeli przedstawianie faktów i dążenie do obiektywnego opisu
rzeczywistości uznawane jest za jakąś formę uprzedzenia, to żyjemy w naprawdę
nieciekawych czasach.